Σουβέρ από χάρτινη σακούλα

Σε ένα από τα workshops του inmycloset, λοιπόν, έφυγα με αυτήν τη χάρτινη σακούλα. Δεν  μπορώ να σας πω τι είχε μέσα, αλλά θα σας πω ότι η χαρωπή αυτή σακούλα, άρεσε πολύ στην Άννα και στεναχωρέθηκα λίγο που της τη στέρησα. Κοιτάζοντάς την, όμως, μέχρι να φτάσω σπίτι σκέφτηκα να την κάνω κάτι ώστε κατα κάποιο τρόπο να επιστρέψει όμορφα στην Άννα και μου ήρθε η ιδέα των σουβέρ. Τα τετράγωνα σκιτσάκια ήταν τέλειο μέγεθος γι' αυτήν τη χρήση και μόλις πήγα σπίτι, τα έκοψα.

Το επόμενο βήμα ήταν να κόψω χοντρό γκρι χαρτόνι (πάχους 2,5 - 3 χιλ) σε τετραγωνα, ελαφρώς πιο μικρά σε μέγεθος από τα σκίτσα, ώστε η εικόνα, να καλύπτει και τα πλαινά του χαρτονιού όταν κολλήσει επάνω του.

Μετά ήρθε το χάος! Ξεκίνησα να βάφω τα χαρτόνια με λευκό ακρυλικό χρώμα και από τις δυο πλευρές. Βάψε τη μια πλευρά, άστην να στεγνώσει, αλλά όχι τελείως, ώστε να τη βάλω ανάμεσα από χαρτιά και βάρος βιβλίων για να τραβήξει την υγρασία και να μη σκεβρώσουν.

Και το ίδιο για την πίσω πλευρά, και το ίδιο για το δεύτερο χέρι ακρυλικού και από τις δυο πλευρές...

Και κάποια στιγμή στέγνωσαν! Ήθρε η ώρα της χαράς, πέρασα ατλακόλ στη μια πλευρά και κόλλησα την πρώτη εικόνα, γυρίζοντας τα πλαινά της προσεκτικά να κολλήσουν στο χαρτόνι.
Στο τέλος πέρασα μια στρώση απο διάφανο ματ βερνίκι νερού και από τις δυο πλευρές.

Ετοιμο το δωράκι

Κουμπαράς από χάρτινο κουτί

Οι γιορτές έφτασαν και το inmycloset έτοιμο να ανοίξει και πάλι την κουζίνα του για ένα Χριστουγεννιάτικο workshop με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Με αφορμή, λοιπόν, το workshop αυτό και τη συμφωνία ότι αυτή τη φορά θα συμβάλλουμε όλοι σε κάποια βασικά (τουλάχιστον) έξοδα, σκέφτηκα να φτιάξω για την Άννα το μόνο που της έλειπε. Έναν κουμπαρά.
Το σήμα κατατεθέν, τα ντουλάπια της κουζίνας, μπορούσε άνετα να προκύψει από ένα χάρτινο κουτί συσκευασίας.

Για μεγαλύτερη ευκολία και πρακτικότητα, αντί να περάσω αρκετά στρώματα λευκού χρώματος για να καλύψω τα σχέδια, δοκίμασα να κολλήσω άσπρο αυτοκόλλητο χαρτί. Έτσι, δε χρειάστηκε να περιμένω καθόλου να στεγνώσει και ξεκίνησα αμέσως να βάφω με το τελικό χρώμα, όσο πιο κοντινό με αυτό το χρώμα της κουζίνας της.

Οι τελευταίες πινελιές έγιναν με κόκκινο ακρυλικό και το κουτί μεταμορφώθηκε σε ντουλαπάκι!
Το μόνο που έλειπε ήταν η ταμπελίτσα, την οποία έφτιαξα από χοντρό χαρτόνι και κρέμασα με ένα νήμα σε αντίστοιχο χρώμα.

Ο κουμπαράς είναι έτοιμος να γεμίσει ώστε κάθε φορά να μαζεύουμε υλικά και να μοιραζόμαστε ατελειώτες ώρες χειροτεχνίας και προσφοράς!

Μαζευτήκαμε στην κουζίνα μαζί με την Κική από το DIY my Day, για να μας δείξει πως θα φτιάξουμε χάρτινα σπιτάκια. Μας έδωσε το πατρόν, χρωματιστά χαρτόνια είχαμε μαζέψει άπειρα όπως και κορδέλες, και ξεκινήσαμε να κόβουμε και να κολλάμε.

Βάλαμε τη στέγη, απ' έξω αυτοκόλλητα με αγγελάκια, χιονανθρωπάκια και λίγο πριν τα δέσουμε με την κορδέλα, τα γεμίσαμε με σοκολατάκια. Τελικά μαζεύτηκαν πολλά σπιτάκια, πέρα από τις αρχικές μας προσδοκίες και τα στείλαμε όλα στους Δρόμους Ζωής για το χριστουγεννιάτικο bazaar.

Στην ανάρτηση του Diy my Day, θα τα βρείτε αναλυτικές οδηγίες και μπορείτε να κατεβάσετε το πατρόν για τα σπιτάκια, να φτιάξετε μικρά δωράκια τελευταίας στιγμής ή να συμπληρώσετε στολίδια για το δέντρο σας!

Καλές γιορτές σε όλους

Υφασμάτινες τσάντες με στάμπες

Να 'μαστε πάλι στο Κουμπί coffee & crafts να φτιάχνουμε τσάντες. Η Αγγελική (Poco Loco) μας έδειξε πως να κάνουμε τις υφασμάτινες τσάντες μας πιο ωραίες και να αφήσουμε τη στάμπα μας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με ακρυλικά χρώματα, λοιπόν, και στάμπες που ετοίμασε η Αγγελική με σφουγγαράκια, ρολά από χαρτί υγείας, μολύβια και σπίρτα, ο καθένας στάμπωσε τη δική του τσάντα.

Εκτός του ότι περάσαμε ωραία, ήταν και πανεύκολο. Νομίζω θα κάνω πολλές, πάρα πολλές!
Είναι, βέβαια, πολύ καλή και οικονομική ιδέα για δωράκι.

7PLY Project

Τι είναι το 7PLY Project?
Είναι το Skateboard Art Festival που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη και φέτος γιορτάζει τα 10 του χρόνια! Μέσα στα πλαίσια του φεστιβάλ λοιπόν, η Propaganda Rollin co. που το διοργανώνει με τη συνεργασία του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, ζήτησε από 120 καλλιτέχνες απο την Ελλάδα και το εξωτερικό να εκφραστούν δημιουργικά επάνω στις σανίδες του skateboard και τα αποτελέσματα είναι άκρως εντυπωσιακά.

Πήρα κι εγώ τη σανίδα μου και έστιψα το κεφάλι μου να βρω το θέμα μου.

Η ιδέα έπεσε απο εκεί που δεν το περίμενα και η υλοποίηση αν και με παίδεψε λίγο...

τελικά βγήκε στην ώρα της.

Χτες το βράδυ έγιναν τα εγκαίνια στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και ο χώρος εκτός από σανίδες γέμισε μουσική, κόσμο και χαμόγελα.

Οι σανίδες ήταν πολλές και εντυπωσιακές, ενώ παράλληλα γίνονται και διάφορα εργστήρια στον ίδιο χώρο.

Όσοι κάνετε μια βόλτα στο λιμάνι μέχρι τις 17 Οκτωβρίου, αξίζει να περάσετε και από την έκθεση να ρίξετε μια ματιά στον κόσμο του skate!

Le petit Chat Noir

Μιας και πιάσαμε πάλι τις γάτες (& τα δώρα) εδώ είναι άλλο ένα μικρό δωράκι που παραδόθηκε μόλις.
Ένα μίνι αντίγραφο (περίπου 8x14 εκ.) που ζωγράφισα με ακρυλικά χρώματα, από τη γνωστή αφίσα Le Chat Noir.

Kitty kitty...

Ξέρετε ότι έχω αδυναμία στις γάτες, οπότε όταν θέλω να φτιάξω ένα δώρο και ξέρω ότι ο παραλήπτης έχει τις ίδιες προτιμήσεις, χαίρομαι ιδιαίτερα.

Αυτή ξεκίνησε με ένα πλαστικό μπουκάλι νερού με κομμένο λαιμό. Έριξα μέσα μερικές πέτρες για βάρος και ξεκίνησα να προσθέτω στο επάνω μέρος αρκετές εφημερίδες για όγκο. Με τσαλακωμένες εφημερίδες και χαρτοταινία έκανα και τη βάση για το κεφάλι της. Το ίδιο έκανα και για την ουρά με τη διαφορά ότι χρησιμοποίησα και σύρμα μαζί με τις εφημερίδες για να είναι σταθερή και να της δώσω την κλίση που ήθελα.

Μετά, άρχισε το "χτίσιμο". Πολλές, μα πάρα πολλές στρώσεις με κομματάκια εφημερίδας και ατλακόλ μέχρι να γίνει ομοιόμορφη κι να φτάσω στο αποτέλεσμα που σκεφτόμουν.

Αφού μπήκαν και τα μουστάκια με μαύρη ντίζα, το μόνο που έμενε ήταν να βαφτεί με ακρυλικά χρώματα και σχέδια που αποφάσισα τελυταία στιγμη.

Μπορεί να μου έκανε πείσματα κατά τη φωτογράφιση, αλλά όταν έφτασε στον προορισμό της κάθησε τέλεια στη γωνιά της!

Harlequin on top

Όσοι ασχολείστε με χειροτεχνίες θα με καταλάβετε: κάποια πράγματα που φτιάχνεις τα αγαπάς περισσότερο από άλλα... Αυτό έπαθα με τον αρλεκίνο.

Ξεκίνησα να φτιάχνω κάποια δώρα για τις γιορτές και τελειώνοντάς τον απλά δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ! Ο παραλήπτης δεν ήξερε τί του φτιάχνω, οπότε τελευταία στιγμή ξεκίνησα άλλο δωράκι για να το αντικαταστήσω.

Άρχισα με απλά πράγματα, μια μπάλα φελιζόλ, λίγο σύρμα και πηλό. Πρώτα έκανα τον κορμό του με το σύρμα και άφησα αρκετό κομμάτι για τα χέρια του, ώστε να περάσει μέσα απο τη μπάλα, να βγεί από το κάτω μέρος για να σχηματίσω μια κυκλική βάση. Αυτό το έκανα σε περίπτωση που το επάνω μέρος βάραινε και η μπάλα θα έπαιρνε τον κατήφορο...

Πριν περάσω, όμως, το σύρμα στο φελιζόλ το σκέπασα από την κορυφή με ένα "φύλλο" από πηλό που άνοιξα. χωρίς να καλύψω ακόμη τη βάση του. Αφού πέρασα το σύρμα, έκανα με αυτό στη βάση της μπάλας μια περιστροφή για ενίσχυση της βάσης και την κάλυψα με τον πηλό.

Με μια μπαλίτσα κι έναν κώνο από πηλό έκανα το κεφάλι και το καπέλο του. Στην άκρη με ένα λεπτό συρματάκι κρέμασα ένα μικρό κουδουνάκι. Με λίγο χαρτί υγείας και ατλακόλ τύλιξα το σύρμα και το άφησα να στεγνώσει. Για τα χεράκια του που είναι μικροσκοπικά, τύλιξα πολύ μικρά ρολά χαρτί υγείας ξεχωριστά για κάθε δάχτυλο και τα κόλλησα ένα - ένα με τσιμπιδάκι για τα φρύδια ώστε να μπουν ακριβώς στη θέση που ήθελα.

Αφού έτριψα όλο τον πηλό με ένα λεπτό γυαλόχαρτο και καθάρισα τη σκόνη, άρχισα να βάφω με ακρυλικά χρώματα. Άλλαξα πολλές φορές γνώμη και έβαψα πολλά στρώματα μέχρι να καταλήξω, αλλά βγήκε τόσο καλός που... χαλάλι του ο χρόνος!

New year's gifts

Πέρασαν αρκετές μέρες απο την προηγούμενη ανάρτηση, ήρθαν οι γιορτές, έφυγαν...κι εγώ έκανα ένα διάλειμμα από όλα, εκτός από τις χειροτεχνίες βεβαίως. Έφτιαξα διάφορα πράγματα αυτό το διάστημα και ξεκινάω με τα δώρα.

Τις μέρες των γιορτών τα δώρα έχουν την τιμητική τους και εγώ είχα παραγγελία να ετοιμάσω 2-3 δωράκια για το καλό της νέας χρονιάς.
Είχα σκεφτεί να φτιάξω κάτι με πηλό, αλλά αντί για γούρια σε γιορτινό στυλ, προτίμησα να φτιάξω, όπως και πέρσι, κάτι πιο ελεύθερο που να μπορεί κάποιος να το έχει στο σπίτι του όλο το χρόνο ή/και για πολλά χρόνια.
Το πρώτο, βγήκε εύκολα γιατί είχα το θέμα: της αρέσουν τα καραβάκια για Χριστουγεννιάτικο στόλισμα, αντί δέντρου. Έφτιαξα ένα πατρόν για καραβάκι, έκοψα τον πηλό σύμφωνα με το πατρόν και στο επάνω μέρος προσάρμοσα ένα συρμάτινο κρεμασταράκι από σύρμα. Από το ίδιο σημείο στερέωσα κι ένα πιο λεπτό σύρμα και αφού πέρασα μερικές χάντρες, το στερέωσα στις άκρες του καραβιού, πρίν στεγνώσει ο πηλός βέβαια. Αφού στέγνωσε το καραβάκι μετά από μερικές μέρες, το έτριψα ελαφρώς με γυαλόχαρτο για να λειάνω την επιφάνεια. Με ακρυλικά χρώματα και σφουγγαράκι ξεκίνησα το βάψιμο πρώτα με τις πιο ανοιχτές αποχρώσεις και με λίγη προσθήκη μαύρου, πέρασα τις άκρες και τις εγκοπές με τις πιο σκούρες αποχρώσεις. Για να ολοκληρωθεί, θέλει δυο-τρείς κορδέλες και μαζί με τις ευχές μου είναι έτοιμο για να κρεμαστεί.

Για το δεύτερο δώρο, αν και δεν είχα κάποια προτίμηση ή κανένα στοιχείο για την παραλήπτρια, μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω ένα συρμάτινο κλαδάκι πάνω σε πέτρα. Σύρμα αλπακά, μια πέτρα και πηλός.

Ξεκίνησα με τα φύλλα, που με παίδεψαν λιγάκι, και με το υπόλοιπο σύρμα έδεσα την πέτρα στη βάση του κλαδιού.

Εδώ, έρχεται να μπεί ο πηλός για να καλύψει τη βάση και να τη σταθεροποιήσει. Βάφοντάς τον σε δυο-τρείς αποχρώσεις γκρι, τελικά μοιάζει με πέτρα!

Το κλαδάκι, όμως, μου φάνηκε πολύ "ξερό" οπότε τύλιξα με κόκκινο βαμβακερό νήμα τον κορμό του. Άλλη μια κορδέλα, διακοσμητικά στοιχεία και έφυγε!

Εύχομαι οι παραλήπτες τους να έχουν μια υπέροχη χρονιά!

Happy animals

Πέρασε καιρός από την τελευταία ανάρτηση, αλλά έπεσαν δουλειές μαζεμένες και υποχρεώσεις που με έβγαλαν τελείως από το πρόγραμμα! Ο Σεπτέμβριος, όμως, είναι μήνας ανανέωσης και ανασυγκρότησης, οπότε επέστρεψα κι εγώ στο blog μου.

Περνάει, λοιπόν, ο καιρός και τα μωρά μεγαλώνουν! Ο μπέμπης είχε γενέθλια πριν μερικές μέρες και περάσαμε πάρα πολύ ωραία, παίξαμε, γελάσαμε, φάγαμε και γλυκαθήκαμε (με μια εκπληκτική χειροποίητη τούρτα).
Σκέφτηκα να του φτιάξω δωράκι ένα τρίπτυχο που είδα στο internet με δυο καμηλοπαρδάλεις, τη μαμά και το παιδάκι της.
Πήρα 3 καμβάδες ίδιου μεγέθους και μετά από δοκιμές, βγήκε το σχέδιο στο σωστό μέγεθος.

Διάλεξα 3 χρώματα ακρυλικών και ξεκίνησε το βάψιμο!

Αφού στέγνωσε, ψέκασα με ματ σπρέυ βερνικι και όταν στέγνωσε κι αυτό, έφτιαξα και μια συσκευασία (που ξέχασα να τη βγάλω φωτογραφία) και τώρα διακοσμεί το δωμάτιο του πιτσιρίκου!
Και του χρόνου!

Key clay

Αυτή η ιδέα τριγυρνούσε στο μυαλό μου εδώ και μερικούς μήνες, μέχρι που ήρθε η ώρα της να υλοποιηθεί!
Είχε ξεμείνει λίγος πηλός απο διάφορες κατασκευές και είπα να το δοκιμάσω. Είχα ήδη πατρόν από κλειδιά (κάποια από αυτά χρησιμοποιήσα και για την κλειδοθήκη) οπότε ξεκίνησα να κόβω ένα κλειδί από χαρτόνι για να κάνω μια βάση, ώστε να είναι πιο σταθερό, μήπως και ο πηλός μου σπάσει.

Με τα εργαλεία που χρησιμοποιώ στη χαρακτική, μια χαρά έκανα τη δουλειά μου και έκοψα σωστά το περίγραμμα, πρόσθεσα και κάποια κομμάτια εξτρά για τη διακόσμηση του κλειδιού και έφτασα σ' αυτό.

Το άφησα να στεγνώσει καλά και ξεκίνησα το βάψιμο με ακρυλικά χρώματα. Έβαψα το πρώτο χέρι με ένα πινέλο και πρόσεξα ιδιαίτερα να απλωθεί καλά το χρώμα σε όλες τις σχισμές και τα διακοσμητικά. Όταν στέγνωσε, πέρασα κατά τόπους με ένα σφουγγαράκι, διάφορες αποχρώσεις πιο ανοιχτές και πιο σκούρες από το αρχικό μου χρώμα και τελείωσα με μια μικρή δόση πατίνας σε χρυσό χρώμα για λίγη λάμψη.

Βγήκαν στη φόρα οι κορδέλες και διάλεξα μερικές σε ζωηρά χρώματα για να στολίσουν το κλειδάκι μου και μια από αυτές να γίνει και θηλιά για να κρεμιέται.
Τώρα το χαίρεται η χαρωπή παραλήπτριά του!

Electric cat!

 
Έφτιαξα τη γάτα μου, την πήγα και στην έκθεση της χαρακτικής, την γύρισα σπίτι και τώρα τι?
Τοίχους πολλούς δεν έχω στο σπίτι, οπότε το αρχικό πλάνο ήταν να την τακτοποιήσω ανάμεσα σε άλλα σχέδια και χαρτιά... Κάποια στιγμή, όμως, έπεσε το μάτι μου πάνω στον πίνακα της ΔΕΗ που από καιρό ήθελα κάτι να τον κάνω. Σαν να μου φαίνεται ότι το μέγεθος του χαρακτικού μου ταιριάζει με το μέγεθος του πίνακα... λες;
Ε, ναι λοιπόν! το δοκίμασα και είναι ότι πρέπει, ούτε μετρημένο να το είχα!

Έβγαλα το πορτάκι με το τζάμι, έτριψα με γυαλόχαρτο το μεταλλικό πλαίσιο, πέρασα αστάρι και το έβαψα με γκρι σκούρο ακρυλικό χρώμα. Το ίδιο έκανα και για το μικρό πομολάκι.

Έβαλα ξανά το τζάμι από πίσω και το στερέωσα με τα γατζάκια του. Τη γάτα την είχα επάνω σε χαρτόνι από τότε που την ετοίμασα για την έκθεση, την στερέωσα με λίγη χαρτοταινία πάνω στο τζάμι και βρήκε τη θέση της!