Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Felt city

Το βαφτιστήρι μου έκλεισε κιόλας τα δυο! Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά δε λέγεται... Για τα γενέθλιά του, λοιπόν, έφτιαξα κάτι που είχα δει πριν πολύ καιρό και νομίζω πως η ηλικία πλέον είναι κατάλληλη.

Ο μικρός έχει πάρει ήδη δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου, φορτηγού, νταλίκας, λεωφορείου, τρακτέρ, ακόμη και άμαξας, οπότε καιρός ήταν να βγεί στο δρόμο για εξάσκηση! Του έφτιαξα μια μικρή πόλη από τσόχα να κινείται άνετα και στα μαλακά.


Η υλοποίηση γενικά δεν είχε ιδιαίτερες δυσκολίες, αλλά είναι πολύ χρονοβόρα. Πολύ, όμως! Αγόρασα αρχικά πράσινη τσόχα με το μέτρο, για τη βάση. Η δική μου ήταν 1,10 x 0,80 εκ.
Σε ένα κομμάτι χαρτί σχεδίασα αναλογικά τι θα χωρέσει στην πόλη, πόσα σπίτια και περίπου τί διάσταση το καθένα. Ένα νοσοκομείο, μια πυροσβεστική, μια εκκλησία, ένα βενζινάδικο, μια πισίνα, ένα πάρκινγκ, οι δρόμοι και τα σταυροδρόμια.

Μετά, ξεκίνησα τους συνδυασμούς των χρωμάτων με τις τσόχες. Αγόρασα ότι χρώμα βρήκα και δεν βρήκα, έκανα τα σετ κι άρχισα το κόψιμο, σχεδιάζοντας κατευθείαν πάνω στην τσόχα με μολύβι. Έκοψα τα πρώτα και έκανα μια πρόχειρη δοκιμή, να δω αν πραγματικά είναι εντάξει τα μεγέθη και πως φαίνονται πάνω στην πράσινη τσόχα.


Αφού πήγαν όλα καλά, συνέχισα το κόψιμο...


και συνέχισα...
και μπήκα σε λεπτομέρειες...


Σειρά είχε το ράψιμο στο χέρι. Ξεκίνησα από τα μικρά στοιχεία, παράθυρα, πόρτες, διακοσμητικά, λουλούδια κ.ά. Κάπου εκεί, ανέλαβε η μαμά με τη ραπτομηχανή για να ραφτούν όλα αυτά επάνω στην πράσινη τσόχα. Ράβε - ξήλωνε... σπίτια, δημόσια κτήρια, δρόμοι, χαμός!

(Έραψα και το σήμα ανάποδα καταλάθος... ε, μη μας ζητάει και η Shell δικαιώματα)


Έφτασε η ώρα και μπήκαν όλα στη θέση τους, και τέλος ράψαμε ένα ρέλι περιμετρικά με ίδια πράσινη τσόχα, για να είναι πιο σταθερό. Έτσι, απλώνεται στο πάτωμα για να ξεκινήσει το παιχνίδι του και όταν τελειώσει, διπλώνεται και αποθηκεύεται χωρίς να πιάνει χώρο. Ακόμη και μαζί του μπορεί να το πάρει.


Η πόλη "χτίστηκε" επιτέλους και οι δρόμοι δόθηκαν στην κυκλοφορία!

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Fluffy warm necklace, the green one.

Θυμάστε αυτό το ζεστό, χειμωνιάτικο κολιέ που είχα φτιάξει από μαλλί;
Αποφάσισα να φτιάξω ακόμη ένα με την ίδια τεχνική, αλλά διαφορετικό σχέδιο. Με άλλο χρώμα μαλλί που ταιριάζει σχεδόν με όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα μου, έπλεξα στα δάχτυλα μια αλυσίδα, ώστε να βγαίνουν 3-4 σειρές για ένα κοντό κολιέ.
Όλα καλά ως εδώ αλλά προκύπτει το πρόβλημα της συναρμολόγησης, πώς να το δέσω, τι κούμπωμα να χρησιμοποιήσω, τι υλικά...
Έφτιαξα 2 κρικάκια από χοντρό σύρμα ορείχαλκου για να πιάσω τις δυο άκρες, αλλά ως εκεί. Έμεινε έτσι για αρκετό καιρό.


Μέχρι που πήγα στη xeirotexnika και βρήκα στο ίδιο χρώμα ένα κορδόνι από felt οπότε βρέθηκε η λύση για το δεύτερο μισό!
Με κάτι ανασκαφές μέσα στο κουτί με τα κουμπιά, ανακάλυψα και αυτά τα μεγάλα ξύλινα για μοντγκόμερι που ήταν ότι πρέπει για κούμπωμα.
Μία τεχνική, λοιπόν, τρία διαφορετικά στυλ κολιέ!




Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Statement necklace


Όπως έχουμε πεί και σε προηγούμενη ανάρτηση, τα statement necklaces είναι βαρβάτα κολιέ που "θέλουν να πούν" κάτι, όταν το υπόλοιπο σύνολο δε λέει και πολλά από μόνο του.
Τα δικά μου stetement necklaces, λένε ότι δεν πηγαίνω για ψώνια. Μάλιστα τον χειμώνα, η ντουλάπα μου περιορίζεται σε 2-3 σκούρα χρώματα: μαύρο, γκρί, μωβ, άντε και κανένα μπλέ σκούρο, οπότε ανανεώνω την γκαρνταρόμπα μου με αξεσουάρ... Γι' αυτό και τα κολιέ που έχω φτιάξει είναι πολύ περισσότερα από όλα τα άλλα αξεσουάρ.
Μια οικογενειακή φίλη, λοιπόν, μου έδωσε πριν πολύ καιρό αυτά τα τετράγωνα διακοσμητικά στοιχεία που ξήλωσε από κάτι παλιές παντόφλες της. Μέχρι πριν μερικές μέρες πίστευα ότι μπορεί και να μη τα χρησιμοποιήσω ποτε, μέχρι που μου ήρθε η ιδέα! Κολιέ!
Έκανα μερικές δοκιμές για τη διάταξη και βρήκα αυτό που μου άρεσε περισσότερο.




Πάνω σε ένα κομμάτι μαύρη τσόχα άρχισα το ράψιμο και σιγά σιγά έγινε "κέντημα".


Το μόνο που έμενε, ήταν να κόψω την τσόχα γύρω γύρω και να ράψω στο πίσω μέρος μια λεπτή αλυσίδα.


Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Workshop: Υφαντό

Όχι, πείτε μου... Τι σας έλειψε τόσο καιρό;
Τα workshops του inmycloset ε; Χα! Καλά το κατάλαβα. Κι εμένα μου έλειψαν.
Ηρθε ο χειμώνας, κρύο, καιρός για workshop σκέφτηκε η Άννα από το inmycloset και εμείς φυσικά σπεύσαμε να δηλώσουμε συμμετοχή.
Αυτή τη φορά το workshop άλλαξε μέρος και από την κουζινούλα μεταφέρθηκε στο Κουμπί coffee & crafts. Όσα καφέ κι αν έχει αυτή η πόλη, το Κουμπί είναι ένα καφέ που πραγματικά χρειαζόταν η Θεσσαλονίκη. Πίνεις τον καφέ σου, το τσάι σου ή το κρασί σου βρε παιδί μου και ταυτόχρονα κάνεις και τη χειροτεχνία σου. Κι αν σου 'ρθει η όρεξη, ράβεις κι ένα τσαντάκι ή ένα νεσεσέρ.
Εκεί, λοιπόν, μαζευτήκαμε για να μάθουμε πως γίνονται τα υφαντά. Με έναν αυτοσχέδιο αργαλειό από χαρτόνι και άπειρα μαλλιά, κάναμε όλοι από ένα υφαντό, ο καθένας για διαφορετική χρήση.


Από κρεμαστό για τον τοίχο, βραχιόλι, διακοσμητικό, μέχρι σουβέρ! Πήραν φωτιά οι βελόνες και οι περαστικοί μας χάζευαν από τη βιτρίνα, να γελάμε ανάμεσα σε πολύχρωμα μαλλιά και αχνιστά ποτήρια!

 


Εγώ ξεκίνησα με μεγαλεπήβολα σχέδια. Ήθελα να φτιάξω κι έναν ρόμβο διακοσμητικό με άλλο χρώμα νήματος και έφυγα τελευταία... η μόνη που έμεινε να υφαίνει μετά από μένα, μάλλον είναι η Πηνελόπη....


Κάποια στιγμή όμως, το τελείωσα.
Μου βγήκε λίγο παράγωνο, όσο κι αν προσπάθησα να μην σφίγγω το νήμα, γι' αυτό και το έβρεξα ελαφρώς και το πέρασα με το ατμοσίδερο μπας και ισιώσει. Που θα πάει, όμως, την επόμενη φορά θα βγεί πιο ίσιο!