Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Τενεκαδάκια: Το μεσαίο

Το δεύτερο τενεκεδάκι για το inmycloset το έβαψα καλά καλά, χωρίς να είμαι σίγουρη τι θα το κάνω. Και ξαφνικά αργα το βράδυ, 1 παρα 10 την ώρα που ξάπλωνα, στο άσχετο μου ήρθε η ιδέα!




Και αφού έβγαλα άπειρες φωτογραφίες, είδα ότι είχα αφήσει στο τραπεζάκι τις κιμωλίες για να γράψω στο τενεκεδάκι!
Οπότε οι ολοκληρωμένες φωτογραφίες κατέληξαν να είναι 3....

Πάει και η δεύτερη συμμετοχή μου, λοιπόν. Το μεγάλο τενεκεδάκι, δεν το προλαβαίνω. Όταν όμως το ετοιμάσω, θα σας το δείξω!


Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Τενεκεδάκια: Το μικρό

Λεει τώρα το inmycloset... αν βρεις τενακεδάκια, τι να τα κάνεις...
Και λέω κι εγώ.... Αν (?) βρώ...ή τι να τα πρωτοκάνω?
Έχω ηδη 2-3 πολύ πολύ μικρά από κονσέρβα ντοματοπελτέ που χωράει ίσα ίσα ένα ρεσώ και τα έχω στο μπαλκόνι το καλοκαίρι. Έχω και λίγο πιο μεγάλα, για γλαστράκια.
'Εχω όμως κι άλλα κρατημένα στην άκρη... για ώρα ανάγκης!
Ήρθε λοιπόν η ώρα αυτή και μιας και πρόκειται για το διαγωνισμό της Άννας, δεν αρκέστηκα σ αυτά που ήδη έχω, αλλά ήθελα να φτιάξω κι άλλο!
Και το έμαθε και η Χαρά, που με τον καφέ της προσπαθεί να με συνεφέρει κάθε πρωί, και μου έφερε εξτρα τενεκεδάκια! Το πιο μεγάλο, έγινε το αγαπημένο μου και θα το κάνω τελευταίο, για να είμαι σίγουρη για την απόφασή μου. Η Χαρά μου έδωσε την ιδέα να γίνει μπισκοτιέρα και ενθουσιάστηκα. Το μονο που με προβληματίζει είναι ο χώρος που δεν έχω να στέκεται.



Για όλα τα άλλα, οι ιδέες που κυκλοφορούν είναι άπειρες και δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω για να προλάβω το διαγωνισμό!
Είπα να ξεκινήσω από το μικρότερο, το οποίο είναι από καλαμπόκι και το εσωτερικό του αντέχει στην υγρασία, οπότε ήταν το πιο κατάλληλο για γλαστράκι!

Με μια βίδα και το σφυρί έγιναν οι απαραίτητες τρύπες για την αποστράγγιση, μπήκε η πρασινάδα και ψάχνοντας στα κουρελάκια μου και τις κορδέλες, βρήκα το συνδυασμό που μ άρεσε, έγινε και το ντεκόρ!






Ξεκίνησα και το δεύτερο τενεκεδάκι, που όπως βλέπετε, ετοιμάστηκε για βάψιμο!


Δεν ξέρω αν θα προλάβω το διαγωνισμό γι αυτό

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ταρτάκια + Merenda = ♥

Ε, δεν γίνεται να πας με άδεια χέρια.... Όπως είδατε η Άννα του inmycloset, μας κάλεσε στο προχριστουγεννιάτικο workshop. Ευκαιρία βρήκα κι εγώ να πειραματιστώ και να αξιοποιήσω τουλάχιστον ένα pin απο το pinterest! Είχα βρεί λοιπόν, αυτή τη συνταγή σε αυτο το site με τα ταρτάκια nutella και ξεκίνησα να την κάνω.
Στην πορεία είδα τι προέκυψε και τι αλλαγές θα ήθελα...

Πρωτο πρωτο και πιο σημαντικό θέμα.... η nutella. Ξέρω ότι έχει φανατικούς θαυμαστές εκεί έξω, αλλά εγώ είμαι ξακάθαρα παιδί της Merenda και δεν την αλλάζω!
Η αρχική συνταγή, τώρα, μετράει με κούπες, αλλά υπάρχει το γνωστό πρόβλημα: δεν ξέρεις ακριβώς τις ποσότητες. Δε θα με πείραζε αυτό σε άλλη περίπτωση, αλλά εδώ δεν ήξερα ακριβώς και το μέγεθος που χρησιμοποίησε για τα ταρτάκια και γενικώς λίγο θολό το τοπίο για το πόσα έβγαιναν. Το πρόβλημά μου ηταν μήπως βγούν λίγα κομμάτια για τις δικές μου φόρμες που ξεκάθαρα από την φωτογραφία, ήταν πιο μεγάλες από τις δικές της.

Τελοσπάντων μ' αυτά και μ' αυτά ξεκίνησα. Παρακάτω σας δίνω την πρωτότυπη συνταγή και μέσα σε παρένθση τις δικές μου αλλαγές.

  • 1 κούπα βούτυρο μαλακό
  • 1 κούπα ζάχαρη
  • 1 κούπα ζάχαρη καστανή (προτιμώ λιγότερη, ίσως 1/2 κούπα)
  • 2 αβγα
  • 2 κουτ. γλυκου εκχύλισμα βανίλιας
  • 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εγώ σίγουρα χρειάστηκα περισσότερο, γιατι δεν ξεκολλούσε με τίποτα η ζύμη για να γίνουν μπαλακια)
  • 1 κουτ. γλ. μπεκιν
  • 1/2 κουταλάκι αλάτι
  • 1 βαζο nutella ή 12 κουταλιές ανά παρτίδα (merenda λεμε, και ακριβώς επειδή δεν ήξερα ποσότητες.... και το ένα μέτριο μεγέθους βαζο που πηρα δεν έφτασε ουτε για αστείο, έτρεχα Κυριακάτικα στο ψιλικατζίδικο για συμπλήρωμα.... συνολικά χρειάστηκα περίπου 900 γραμμάρια)
  • καρύδια για ντεκόρ ή ότι άλλο θέλετε
Ναι, πρώτα πρέπει να βουτυρώσεις τα φορμάκια σου, γιατί είναι πολλά! Και μετά να τα αλευρώσεις. Προθερμαίνεις το φούρνο περίπου 170-180 Κελσίου.
Ανακατεύεις καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτεις τα αβγά, τη βανίλια και σταδιακά το αλεύρι, το μπέκιν και το αλάτι.

Κάνεις μπαλάκια με τη ζύμη ανάλογα, προφανώς, με το μέγεθος από τα φορμάκια σου. Αυτή λέει, τα ψήνεις λιγάκι, τα βγάζεις και κάνεις με σφηνοπότηρο το βαθούλωμα στο κέντρο. Εγώ τα ψιλομορφοποίησα απο πριν, για να ψηθούν πιο ομοιόμορφα και στο εσωτερικό τους. Έκανα δοκιμές με το χρόνο, γιατί δεν είχα όσα φορμάκια χρειαζόταν γι αυτήν την ποσότητα ζύμης και χρησιμοποίησα 2-3 ειδών με διαφορετικα μεγέθη. Περίπου στα 20 λεπτά ήταν ο δικός μου χρόνος, χωρίς να ξεροψηθούν. Όταν τα έβγαλα, μπορούσα άνετα να ζουλήξω το ταρτάκι δηλαδή.




Τα γεμίζεις με merenda, βάζεις κι ένα καρύδι προαιρετικά,τρώς το πρώτο οπως καίει από το φούρνο, και τα υπόλοιπα τα σκεπάζεις με μια πετσέτα για να μη τα βλέπεις και τα φας ! Με τα δικά μου φορμάκια, βγήκαν περίπου 20 κομμάτια


Πω, πω, τι τα θυμηθηκα τωρα και με επιασε λιγούρα...

*τωρα που τα βλέπω.. μερικά βγήκαν λίγο στραπατσαρισμένα..... άνοιξαν τα χαρτινα φορμακια

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Στολίδια Χριστουγεννιάτικα μοσχομυριστά!

Είχα την τιμή και την χαρά, λοπόν, να βρεθώ κι εγώ στο σπίτι της Άννας (inmycloset) για το προχριστουγεννιάτικο workshop! Πρώτα απ' όλα ευχαριστώ πολύ τα κορίτσια για την πρόσκληση, που άνοιξαν το handmade σπιτάκι τους και μας πρόσφεραν απλόχερα τις γνώσεις τους!
Η Άννα, φούλ οργανωμένη, είχε όλα τα υλικά και εργαλεία στρωμένα στο τραπέζι, όλα τα φαγώσιμα στον πάγκο της κουζίνας και όλα τα ροφήματα έτοιμα!

Τα cake pops της Άννας με την εντυπωσιακή παρουσίαση και την υπέροχη γεύση.


Νομίζω ότι αυτός είναι ο τρόπος που θα επέλεγα να αυτοκτονήσω... Αν βάλεις όλόκληρο το μηλαράκι στο στόμα... Πεθαίνεις από τη γλύκα!


Έφερε ο καθένας το κατιτίς του σε φαγωσιμο... και φυσικά την καλή διάθεση και ξεκινήσαμε.

Η Άννα είχε κάνει και την προεργασία της για τη ζύμη κανέλας και το πρώτο δείγμα. Παρακάτω σας δίνω κι εγώ τη συνταγή

2 μήλα
100 γρ κανέλα (σκόνη)
50 γρ γαρύφαλλο (σκόνη)
4 κ.γλ. ατακόλ (αραιωμένη)

Βράζουμε τα ξεφλουδισμένα μήλα, καλά και τα κάνουμε πολτό. Προσθέτουμε την κανέλα, το γαρύφαλλο και την ατλακόλ και ξεκινάμε το ζούληγμα...ζυμώνουμε, ζυμώνουμε μέχρι να γίνει ενιαίο το μίγμα (και ξεκολλάει από τα χέρια).
Έτοιμο για χρήση! Το απλώνουμε με πλάστη (καλύτερα ανάμεσα σε 2 λαδόκολλες για να ξεκολλάει πιο εύκολα), κάνουμε το σχεδιάκι που θέλουμε και την τρύπα που θα κρεμαστεί. Ψήνουμε στο φούρνο για 3 ώρες (150-170 βαθμούς Κελσίου) ή το αφήνουμε σε εξωτερικό χώρο να στεγνώσει καλά ~ 3 μέρες (εδώ στη Θεσσαλονίκη με τέτοιο καιρό & υγρασία, μπορεί να πάρει και μέχρι τα Χριστούγεννα!)

ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν τρώγονται! όσο νόστιμα κι αν μυρίζουν....
Αν βέβαια, έχεις τη ζυμη δίπλα στο πιατάκι σου με τα μπισκότα για τον καφέ... και λίγο αφηρημένος να σαι, το χέρι σου άνετα πιάνει το ζυμαράκι απο κανέλα, αντί το μπισκότο. Κι έτσι όπως μυρίζουν...αν δε φτάσει κοντά στο στόμα για να το καταλάβεις....









Περάσαμε πάρα πολύ ωραία, μύρισε όλο το σπίτι κανέλα και φύγαμε όλοι με ...βαρύστομαχιά από τα τσιμπολογήματα και την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τα workshops!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Πλέξε Λόλα, πλέξε

Ναι, το καταλάβαμε, έρχεται ο χειμώνας και όλοι πλέκουν!
Είπα κι εγώ να ξεθάψω τις βελόνες μου (έκανα και μια προσθήκη στη γκάμα μου τελευταία). Έτσι, θυμήθηκα ότι είχα φτιάξει μια θήκη για τις βελόνες, σαν κι αυτές τις χειροποίητες που κυκλοφορούν για βελόνες, μαρκαδόρους και ένα σωρό άλλα πράγματα αν έχεις φαντασία. Και αυτήν, όμως, έχει πάνω από 2 χρόνια που την έφτιαξα, οπότε δεν έχω φωτογραφίες με τη διαδικασία κατασκευης!

Με λίγα λόγια, βρήκα 2 υφάσματα που ταιριαζαν μεταξύ τους (ξέρετε από την κληρονομιά των υφασμάτων), ένα φίλτρο αποροφητήρα (υαλοβάμβακα), λάστιχο μαύρο, ψαλίδια, κλωστες, μεζουρες και δε συμμαζεύεται....

Αφού μέτρησα τα υφάσματα και τον υαλοβάμβακα, τα έκοψα. Στο ένα ύφασμα (που θα ήταν το εσωτερικό) έραψα το λάστιχο που θα κρατάει τις βελόνες.
Ραπτομηχανή δεν έχω, οπότε, ένωσα τα 2 υφάσματα από την ανάποδη και άρχισα το ράψιμο στο χέρι...
Άφησα μια παλάμη περίπου κενό στο τέλος, έβαλα τον υαλοβάμβακα, τον έστρωσα καλα (και στις γωνίες με μια βελόνα πλεξίματος) και τελείωσα το ράψιμο στο κόμματι του ανοίγματος.

Επειδή όμως είμαι λιγο βιαστικη, ξέχασα να ράψω τη mini θήκη που ήθελα στο κάτω μέρος, για να καρφιτσωνω μικροπράγματα, καμια βελόνα ραψίματος, παραμάνα κλπ, οπότε αναγκάστηκα να το ράψω από πάνω, προσπαθώντας να μην ράψω μαζί τον υαλοβάμβακα και το δεύτερο ύφασμα...





*Το γκρι πλεχτο...δεν είναι κάτι, μην ανησυχείτε! Το χρησιμοποιώ για δοκιμές

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Σοκολατάκια...easy woman!

Δεν νομίζω να είχα διαβάσει κάπου αντίστοιχη συνταγή...αν πάλι το διάβασα και δεν το θυμάμαι... τι να πω.... το γήρας ου γαρ έρχεται μονον...
Το θέμα είναι ότι έχω μεγάλη αδυναμία στη σοκολάτα. Όχι όμως όποια κι όποια... στη ΓΑΛΑΚΤΟΣ. Δηλαδή να πέφτω στα πατώματα από τη λιγούρα, αλλά την υγείας, μήτε που θα την αγγίξω, είναι πολύ πικρή για μένα. Τη λευκή, πάλι, τη βρίσκω πολύ γλυκιά, χωρίς να σου δίνει αυτή τη θεεική γεύση της σοκολάτας... Στο σπίτι μου λοιπόν, δεν αντέχει σοκολάτα πέραν του 1/2ωρου (και πολύ λέω).
Τη λύση τη βρήκα στα συστατικά.... Έχω σχεδόν πάντα σοκολάτα κουβερτούρα και λευκή σοκολάτα, να μου λύσουν τα χέρια όταν χρειαστώ εκτάκτως γλυκάκι για επισκέψεις!

Η συνταγή δεν έχει δόσεις, γιατί από την πρώτη φορά που το επιχείρησα, το έκανα με το μάτι.
3-4 υλικά όλα κι όλα
  • σοκολάτα λευκή
  • μπισκότα τύπου "oreo"
  • σοκολάτα υγείας
  • φουντούκια (προαιρετικά)
Πήρα μια σοκολάτα λευκή (νομίζω είναι περίπου 180 γραμ) την έλιωσα σε μπαιν μαρί.
 

4-5 μπισκότα τύπου "oreo" τα έκανα θρίψαλα στο μπλεντερ και τα έριξα στη λιωμένη σοκολάτα.



Ανακάτεμα μέχρι να γίνει μια μάζα (δεν είναι και πολύ εμφανίσιμο στην όψη το μίγμα) και με κουταλάκι του γλυκου (ή & 2 κουταλάκια για ευκολία) βάζουμε στις χάρτινες θηκούλες.



Αν δεν έχουμε θήκες, απλώνουμε ένα αλουμινόχαρτο πάνω σε ένα δίσκο, και αφήνουμε περίπου ένα κουταλάκι από το μίγμα για κάθε σοκολατάκι. Βάζουμε κι ένα φουντούκι σε κάθε σοκολατάκι και τα αφήνουμε να κρυώσουν τελείως (εγώ τα βάζω στο ψυγείο, για να είναι τελείως παγωμένα για το επόμενο στάδιο).
Αφού έχουν παγώσει, πρίν τα βγάλουμε απο το ψυγείο, λιώνουμε σε μπαιν μαρί την κουβερτούρα. Δεν μπορώ να σας πω ποσότητα, πάλι με το μάτι υπολογίζω, εξαρτάται και το μέγεθος απο τα σοκολατάκια και τον αριθμό τους.



Τα βγάζουμε από το ψυγείο κι αν τα έχουμε στις θηκούλες, ρίχνουμε την κουβερτούρα από πάνω μέχρι να καλυφθεί όλο.


Αν τα έχουμε στο αλουμινόχαρτο, παίρνουμε ένα - ένα τα σοκολατάκια, με 2 κουταλάκια του γλυκού, τα ρίχνουμε στην κουβερτούρα, τα γυρνάμε να καλυφθούν ολόκληρα (λίγο γρήγορα για να μη λιώσει η λευκή σοκολάτα όταν μπεί στη ζεστη κουβαρτούρα) και τα αφήνουμε ξανά στο αλουμινόχαρτο.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και... τα καταβροχθίζουμε πρίν έρθουν οι επισκέψεις και τα φάνε ολα!!!!!

**Sorry για τις φωτογραφίες, δεν είναι και πολύ της προκοπής, αλλά είχε νυχτώσει και έπρεπε το άλλο πρωί να παραδώσω τα σοκολατάκια!

Επίσης διαπίστωσα ότι πέρασαν κι όλας 3 χρόνια από τότε που ξεκίνησα αυτό το blog.... Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009... τι γρήγορα που περναει ο καιρός...αχ...

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Αλυσοδέσου



Τότε... το καλοκαίρι, με είχε πιάσει η όρεξη αργά το βράδυ να φτιάξω ένα βραχιόλι που είχα δεί στο I SPY DIY. Εγώ όμως δεν είμαι πολύ... glamourus κορίτσι, οπότε είπα να παραλείψω τα στρας... Φωτογραφίες της διαδικασίας δεν έχω, καθότι 1.30 το βράδυ και πτωμα στον καναπέ... δύσκολο, αλλά έχει η κοπελίτσα, αναλυτικές οδηγίες και εύκολες. Το δικό μου αποτέλεσμα:

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Μηλόπιτα, η εύκολη.

Κι εκεί που κάθομαι κι αναρωτιέμαι.... γιατί οι άνθρωποι λένε πράγματα που δεν τα εννοούν ή δεν τα πιστεύουν.... για να εκτονωθώ, είπα να κάνω μια μηλόπιτα στο άψε-σβήσε! Τη συνταγή την είχα βρεί στο roy joy, αλλά εγώ πρόσθεσα καρύδια και σταφίδες.
Έκανα λίγο λιγότερη ποσότητα, γιατί ξέρω ότι μάλλον μόνη μου θα την καταβροχθίσω! Είναι πανεύκολη και το κυριότερο....δε λερώνεις πολλά σκεύη, οπότε μέχρι να ψηθεί, τα έχεις πλύνει κι όλας.

Κι ενα κουιζ: Μαντέψτε ποιο βασικο υλικό λείπει από την πρώτη φωτο.....


 

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Πηνιόσυρμα ΙΙ - κολίε

 Ιδού το κολίε που σας έλεγα και να φανταστείτε ότι το δείγμα, έλεγε 7 κουβαράκια κι εγώ έβαλα 5...



Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Πηνιόσυρμα

Είναι, λέει, ένα υλικό που το χρησιμοποιούν στα ψυγεια. Εμείς το χρησιμοποιήσαμε για κοσμήματα και σας δείχνω εδώ τα... δαχτυλίδια. Με το χρώμα, δεν τρελαίνομαι, αλλά το καλοκαίρι με ουδέτερα ρούχα (π.χ τζην + λευκό μπλουζάκι) είναι οκ για μενα.
Κάναμε και ένα κολιέ με μπαλίτσες από πηνιόσυρμα, το οποίο όμως πρέπει να είσαι ... γυμνασμένη για να το φορέσεις! Είναι κομματάκι βαρύ και μετά απο λίγη ώρα σε κουράζει. Το δαχτυλίδι όμως είναι μια χαρά.