Mouse wishes!

Κι εκεί που έχω έτοιμη την ανάρτηση και μπαίνω να συμπληρώσω κάτι τελευταίο... τσούπ, χάνεται!!!! Στη θέση της, βλέπω ένα αντίγραφο μιας άλλης ανάρτησης! Ψάξιμο απο δω, ψάξιμο απο 'κεί, τίποτα. Αφού δεν την είχα εμφανίσει, πάει, χάθηκε! Και τώρα γράφω πάλι από την αρχή...

Ήρθε η ώρα για το μικρότερο μέλος της παρέας μας, το ποντικάκι μας, να πάρει το όνομά του.
Δική μου δουλειά ήταν το βιβλίο ευχών. Αφού μου είπαν το θέμα της βάφτισης και τα χρώματα, ξεκίνησε η αναζήτηση. Για τη βάση, δε δυσκολεύτηκα καθόλου. Βρήκα ένα μπεζ - εκρού λινό ύφασμα, το οποίο ήταν αρκετά σταθερό τελικά και κάλυψα όλο το βιβλίο.

Μετά, σειρά είχε το ποντίκι. Έψαξα στο internet να βρω καμια ιδέα για να βγάλω πατρόν, ξεψάχνισα παιδικά βιβλία, είδα ταινίες, καρτούν, τίποτα! Το άτιμο δεν έβγαινε με τίποτα.

Μετά κόπων και βασάνων, κατέληξα σε ένα πατρόν, έκοψα την τσόχα και έμεινα με έναν ποντικό ... Picasso! Αλλού το μάτι, αλλού το αυτί...

Έκοψα ένα χοντρό χαρτόνι, πέρασα κι ένα σχοινί για ταμπελάκι, συναρμολόγησα το ποντίκι, νήμα πλαξίματος για ουρά, μαύρη ντίζα για μουστάκια, τα κόλλησα και έτοιμο να υποδεχτεί τις ευχές όλου του κόσμου!
Ένας ποντικός, λαθρεπιβάτης στο ταξίδι μας για Αθήνα