Travel memories - Brno & Prague

Next stop: Τσεχία!
Ένα μικρό κουτάκι γεμάτο με αναμνηστικά από το ταξίδι που έκανα πριν χρόνια στην πόλη του Brno και την ημερήσια εκδρομή στην Πράγα.
Για ακόμη μια φορά δεν ήξερα πως να διακοσμήσω το κουτί και τη λύση μου την έδωσαν τα ίδια τα αναμνηστικά!

Είχα πάρει ένα ημερολόγιο τοίχου το οποίο κάθε μήνα είχε και ένα έργο του ζωγράφου Mucha. Τα έργα του είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εποχής Art Nouveau και μου αρέσουν πολύ.

Το κουτί ήταν λίγο μεγαλύτερο από το έργο που διάλεξα, οπότε απλά θα αποτελούσε διακοσμητικό στοιχείο στο καπάκι του. Για το υπόλοιπο, διάλεξα ένα κομμάτι από τα υφάσματα βιβλιοδεσίας που είχα αγοράσει κάποτε για εργασίες της σχολής.

Είχα ξεχάσει πόσο ωραία είναι να δουλεύεις με υφάσματα βιβλιοδεσίας! Είναι τόσο εύκολο... Κατ' αρχάς, είναι πολύ σταθερά. Είναι λεπτά σε πάχος και αποτελούνται από ύφασμα (εξωτερική πλευρά) και χαρτί (εσωτερική πλευρά). Μπορείς εύκολα να γράψεις, να μετρήσεις, να μαρκάρεις ότι θέλεις από τη μέσα πλευρά, κόβονται και διπλώνονται πολύ εύκολα και φυσικά όταν περνάς την κόλλα είναι μαγικό το πόσο απλά και σωστά κολλάνε στην επιφάνεια που θέλεις... τέλοσπάντων για να συνεχίσω...
Πήρα τα μέτρα από το καπάκι και άφησα περιμετρικά περιθώριο για να γυρίσει το ύφασμα μέχρι το εσωτερικό του.

Μέτρησα προσεκτικά την εικόνα μου, το σημείο που θα έμπαινε στο καπάκι και πήρα τα αντίστοιχα μέτρα στο ύφασμα για να φτιάξω ένα "παραθυράκι".

Κόλλησα τα "στριφώματα" και μετά κόλλησα την εικόνα στο κουτί.

Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να κολλήσω σωστά το ύφασμα, ώστε να κάτσει σωστά η εικόνα στο παράθυρο, χωρίς να φύγει το ύφασμα στα πλαινά που είχα πολύ μικρό περιθώριο. Αφού το κόλλησα σωστά, τα υπόλοιπα ήταν απλά!

Προσπάθησα να φωτογραφήσω τα βήματα, γιατί ως γνωστόν, μια φωτογραφία χίλιες λέξεις...
Έκοψα τις γωνίες και τις δίπλωσα, όπως φαίνεται παρακάτω και κόλλησα τη μικρή πλευρά.

Κόλλησα τις γωνίες και τη μεγάλη πλευρά και έκοψα το ύφασμα ώστε να κολλήσει σωστά στο εσωτερικό του. Κόλλησα και το ύφασμα εσωτερικά και το κουτάκι είναι έτοιμο!

Where are my keys...

Πριν από 20 χρόνια περίπου, ο παππούς μου είχε φτιάξει αυτήν την κορνίζα με τα γαντζάκια για κλειδοθήκη. Η μαμά μου έφτιαξε το θέμα του κάδρου και τόσα χρόνια έχουν κρεμαστεί κλειδιά και κλειδιά!

Τώρα ήρθε η ώρα να βάλει και η τρίτη γενιά το χέρι της (εγώ δηλαδή!) για ένα ...makeover.

Ως συνήθως, δε μου ερχόταν καμιά ιδέα για το τι θα μπορούσα να κάνω. Μέχρι που, έτσι στο άσχετο, ήρθε η επιφοίτηση! Θα ζωγράφιζα κλειδιά (μα πως το σκέφτηκα βρε παιδι μου... κλειδιά για κλειδοθήκη..;)
Σύμφωνα με τις διαστάσεις της κορνίζας (24x24 εκ.) υπολόγισα ότι μπορούν να χωρέσουν 6 κλειδιά. Έψαξα να βρώ σχέδια από διάφορα κλειδιά, και κατέληξα σε αυτά που μου άρεσαν. Μέτρησα και ξεκίνησα τις δοκιμές.

Όταν ζωγραφίζω αντικείμενα με μολύβι, με χαλαρώνει πολύ και είμαι πιο σίγουρη για το αποτέλεσμα, ίσως γιατί το έχω διδαχθεί. Έτσι, δεν κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα και τα τελείωσα!

Σειρά, είχε η κορνίζα που ήθελα να τη βάψω μαύρη. Κάλυψα τα γατζάκια με χαρτοταινία για να μη τα βάψω, έτριψα την κορνίζα με γυαλόχαρτο να φύγει το βερνίκι και αφού την καθάρισα με νωπό πανί για να φύγει η σκόνη, ξεκίνησα να τη βάφω με μαύρο ακρυλικό χρώμα.

Την έβαψα 2 χέρια και μετά ένα βερνίκι σε σπρέυ. Προσάρμοσα το χαρτόνι με τα κλειδιά και έτοιμη!

Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσω τι θα κάνω για δική μου κλειδοθήκη...

Office supplies

Πριν λίγο καιρό μου χάρισαν μια μολυβοθήκη, μαζί με ένα σωρό πολύχρωμα και τσαχπίνικα μολύβια και στυλό. Την έβαλα στο γραφείο μου και αμέσως "αναβαθμίστηκε"! Έτσι, όμως, που την έβλεπα, σκέφτηκα ότι κάτι έλειπε, δε θα ξέφευγε από τα χέρια μου έτσι εύκολα...

Το πιο προφανές, λοιπόν, μιας και η μολυβοθήκη μοιάζει με καμβά, ήταν να την κεντήσω.

Πήρα μάυρο μαλλί πλεξίματος και αφού σκέφτηκα λίγο το σχέδιο, γιατί υπήρχαν και μερικές πρακτικές δυσκολίες, αποφάσισα να φτιάξω ένα σπιτάκι και ένα φεγγάρι.
Κι αν το βαρεθώ ή δε μου αρέσει, το μόνο εύκολο είναι να το αλλάξω!
Τελικά προέκυψε αυτό και ο Μιλού απέκτησε σπίτι!

Stretching cat

Αφού εκθέσαμε αυτές τις μέρες τα χαρακτικά μας (όσα είχαμε κάνει, γιατί είμαστε στη μέση της χρονιάς) στο χώρο της δημοτικής βιβλιοθήκης, ώρα να τα εκθέσω κι εδώ να μη μείνετε παραπονεμένοι.

Η γάτα, ήταν το πρώτο θέμα που ξεκίνησα να χαράζω, αλλά μην έχοντας καταλήξει τι θα κάνω για φόντο, την άφησα στην μέση και έφτιαξα τους σελιδοδείκτες που σας έδειξα κι εδώ. Ενδιάμεσα, όμως, από τους σελιδοδείκτες χάραξα κι ένα κλειδάκι το οποίο τύπωσα μόνο δυο φορές...

Όπως καταλαβαίνετε, τίποτα δεν ξεκίνησε και τελείωσε χωρίς να το αφήσω στη μέση για κάτι άλλο...
Αφού τύπωσα, λοιπόν, το κλειδί, και τους σελιδοδείκτες, κάπως κατέληξα και σε ένα φόντο για τη γάτα, γιατί αλλιώς δε θα τελείωνε ποτέ. Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο, αλλά μιας και (θεωρητικά) ήταν το πρώτο χαρακτικό μου, είπα να πειρματιστώ λίγο με τη χάραξη, τις τεχνικές και τις υφές, οπότε έπαιξα και βγήκε αυτό.

Για τις ανάγκες της έκθεσης, το έβαλα σε μια κορνίζα δανεική και το 'στειλα.

Την ίδια πορεία ακολούθησε και το κλειδάκι

Έχω ήδη ξεκινήσει να χαράζω το επόμενο θέμα μου, αλλά έχει αρκετή δουλειά και νομίζω θα αργήσω να σας το δείξω...
Μέχρι τότε, όμως, κάτι άλλο θα προκύψει!