Πλέξε πλέξε...

Με πιάνουν ώρες ώρες κάτι εμμονές και πρέπει να το κάνω ΤΩΡΑ. Και μετα; Μετά τα παρατάω. Για το πλέξιμο μιλάμε σήμερα... Θέλω να πλέξω, έτσι ξαφνικά, χωρίς να ξέρω τι και πως, χωρίς πατρόν, χωρίς μυαλό! Από κασκόλ είμαι φούλ και επειδή με το πλέξιμο, ξέρω μόνο τα βασικά, δεν μπορώ να κάνω περίπλοκα και χρονοβόρα πράγματα. Τι να πλέξω, τι να πλέξω, τριγυρνάω στο σπίτι μέχρι να βρώ καμια ιδέα και βρήκα. Τα έχω δεί σε διάφορα sites/blogs κλπ, πλεκτές θήκες για μαξιλαράκια.

Πρίν πολλούς μήνες είχα βρεί αυτά τα μαξιλαράκια σε προσφορά στο ΙΚΕΑ. Πήρα 2 για τον καναπέ.

Μετά, προέκυψε αυτό το γκρί ύφασμα και η μαμά μου έραψε τα βρακιά τους.

και μετά μου ήρθε η ιδέα για το πλέξιμο. Πήρα τις μεγάλες βελόνες μου, το μαλλί που μου είχε περισσέψει (ιδέα δεν έχω από που) και ξεκίνησα, πέρασα πόντους... και ήθελα να κάνω και σχέδιο, τρομάρα μου. Δε φτάνει που δεν ξέρω τα βασικά, ήθελα και τσαχπινιές!

Κατ' αρχάς, μέτρησα τους πόντους που ήθελα για το μήκος του μαξιλαριού, αλλά χρησιμοποιήσα τις μεγάλες βελόνες για να γίνει πιο αραιοπλεγμένο, οπότε προέκυψε ένα πλεκτό τεραστίων διαστάσεων σε σχέση μ' αυτο που έπρεπε! Έβγαλα κι ένα σχέδιο (ο Θεός να το κάνει), που όποτε θυμόμουν το ακολουθούσα, όποτε το ξεχνούσα... το ξήλωνα και το ξανάπλεκα... Φαντάζεστε οι τρύπες από τις χαμένες θηλιές.... Και το υπέροχο σχέδιό μου, είχε και πλεξούδες (γιατι ήθελα να το δοκιμάσω κι αυτό) που τη μια την έκανα π.χ στις 8 σειρές, αλλά την επόμενη την ξεχνούσα (και δεν ξαναξηλωσα, συγγνώμη) και την έκανα στις 15 σειρές... Άστα να πανε δηλαδή...

Οπότε έγινε αυτό το περίεργο μαξιλαράκι, με το σχέδιο τελικά να μπαίνει οριζόντια και όχι κάθετα όπως το υπολόγιζα και είναι και πολύ μεγάλο για το μαξιλαράκι και το βλέπω την άνοιξη να πηγαίνει για ξήλωμα....