Στεφάνι

Ξεκινήσαμε να κάνουμε (στο μάθημα) ένα στεφάνι διακοσμητικό. Το δείγμα έλεγε υλικό: χαλκος, φύλλα: αμπελιού. Τίποτα από τα 2 δεν μου άρεσε, οπότε είχα πάλι τη φαεινή ιδέα να πάρω μέταλλο σε ασημί χρώμα για να κάνω στεφάνι από υποτιθέμενα φύλλα ελιάς. Τι το θέλα? Αφού έτσι κι αλλιώς, δεν θα το κρεμούσα στο σπίτι μου!
Πήρα, λοιπόν, φύλλο αλουμινίου (μεγάλη επιτυχία) και ξεκίνησα να κόβω τα φύλλα.... Το στεφάνι ομως με τα φύλλα από αμπέλι, ήθελε 4-5 φύλλα για να γίνει οπώς ήταν το δείγμα. Το στεφάνι ελιάς όμως ήθελε ΠΟΛΛΑ φύλλα. Οπότε τσουκου - τσούκου, κόβε και ξανακόβε....μέρες... σταμάτησα. Είπα να βάψω και μερικά στο χρώμα της ελιάς, αυτό το πράσινο - ασημί.... οκ. Ήρθε η ώρα να τα κολλήσω σε σύρμα. Το αλουμίνιο όμως δεν κολλάει με το καλάι όπως των υπολοίπων τα μέταλλα!!
Αντε ξεκίνα να κάνεις τρύπα σε όλα. Με τη μία τρύπα όμως δεν στέκεται το φύλλο με το σύρμα, οπότε κάνε και δεύτερες τρύπες... Τα τελευταία όμως και τα πιο μικρά τα κόλλησα με ατλακόλ.
Ευτυχώς είχα και βοήθεια από τη μαμά, γιατι δεν υπήρχε περίπτωση να τελειωσει ποτέ. Πολύ παίδεμα όμως, και κατατρυπηθηκα, γρατζουνιές, βαρεμάρα...αστα.

Όποιος το θέλει, του το πουλάω. 80 ευρώ και λίγα λέω!!!