Harlequin on top

Όσοι ασχολείστε με χειροτεχνίες θα με καταλάβετε: κάποια πράγματα που φτιάχνεις τα αγαπάς περισσότερο από άλλα... Αυτό έπαθα με τον αρλεκίνο.

Ξεκίνησα να φτιάχνω κάποια δώρα για τις γιορτές και τελειώνοντάς τον απλά δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ! Ο παραλήπτης δεν ήξερε τί του φτιάχνω, οπότε τελευταία στιγμή ξεκίνησα άλλο δωράκι για να το αντικαταστήσω.

Άρχισα με απλά πράγματα, μια μπάλα φελιζόλ, λίγο σύρμα και πηλό. Πρώτα έκανα τον κορμό του με το σύρμα και άφησα αρκετό κομμάτι για τα χέρια του, ώστε να περάσει μέσα απο τη μπάλα, να βγεί από το κάτω μέρος για να σχηματίσω μια κυκλική βάση. Αυτό το έκανα σε περίπτωση που το επάνω μέρος βάραινε και η μπάλα θα έπαιρνε τον κατήφορο...

Πριν περάσω, όμως, το σύρμα στο φελιζόλ το σκέπασα από την κορυφή με ένα "φύλλο" από πηλό που άνοιξα. χωρίς να καλύψω ακόμη τη βάση του. Αφού πέρασα το σύρμα, έκανα με αυτό στη βάση της μπάλας μια περιστροφή για ενίσχυση της βάσης και την κάλυψα με τον πηλό.

Με μια μπαλίτσα κι έναν κώνο από πηλό έκανα το κεφάλι και το καπέλο του. Στην άκρη με ένα λεπτό συρματάκι κρέμασα ένα μικρό κουδουνάκι. Με λίγο χαρτί υγείας και ατλακόλ τύλιξα το σύρμα και το άφησα να στεγνώσει. Για τα χεράκια του που είναι μικροσκοπικά, τύλιξα πολύ μικρά ρολά χαρτί υγείας ξεχωριστά για κάθε δάχτυλο και τα κόλλησα ένα - ένα με τσιμπιδάκι για τα φρύδια ώστε να μπουν ακριβώς στη θέση που ήθελα.

Αφού έτριψα όλο τον πηλό με ένα λεπτό γυαλόχαρτο και καθάρισα τη σκόνη, άρχισα να βάφω με ακρυλικά χρώματα. Άλλαξα πολλές φορές γνώμη και έβαψα πολλά στρώματα μέχρι να καταλήξω, αλλά βγήκε τόσο καλός που... χαλάλι του ο χρόνος!