Bracelets... as good as new

Πήρα φόρα και ανανεώνω ότι βρω μπροστά μου! Είχα αυτα τα βραχιόλια που κάποτε έμοιαζαν με χρυσά. Ελάχιστες φορές τα φόρεσα και μάλιστα μου έφεραν αλλεργία με εξανθήματα. Κάθονταν, λοιπόν, στο ντουλαπάκι τους μέχρι που σκέφτηκα να τους δώσω μια άλλη όψη.
Πήρα νήμα για κέντημα και δανείστηκα από μια φίλη μου μια πάστα για μεταλλικές επιφάνειες. Αυτή η πάστα χρησιμοποιείται για κοσμήματα, αλλά και διάφορες άλλες επιφάνειες. Έχει σαν βάση το νερό, μοιάζει με μαύρη άμμο και όταν στεγνώσει γίνεται αδιάβροχη.

Ξεκίνησα να τυλίγω το νήμα γύρω από το βραχιόλι (σταθεροποίησα την αρχή με λίγη ατλακόλ) και όταν το έφτασα στο τελείωμα, έκανα 2 κόμπους.

Για να απλώσω την πάστα στην υπόλοιπη επιφάνεια που ήταν πολύ μικρή, την αραίωσα λιγάκι με νερό ωστε να απλώνεται με πινέλο.

Διάλεξα τρία νήματα ακόμη για τα υπόλοιπα και όταν στέγνωσαν πέρασα την επιφένεια της πάστας με διάφανο βερνίκι νυχιών, να γίνει πιο λεία. Τελικά μου άρεσαν πολύ!