Πεταλουδίτσες χαρωπές

Αρνούμαι να δεχτώ ότι πάλι έρχεται χειμώνας. Ναι, ναι, ξέρω, όλες οι εποχές πρέπει να υπάρχουν, εχουν τα καλά τους κλπ, κλπ, αλλά εμένα ΔΕΝ μ' αρέσει! Προτιμώ να λιώνω από τη ζέστη, αλλά δεν μπορώ να φοράω 15 ρούχα και πάλι να κρυώνω και να νιώθω + 10 κιλά (αν θέλω παραπανίσια κιλά, μπορώ και μόνη μου!), να βρεχομαι, να έχω σπαστά μαλλιά, να νυχτώνει νωρίς και όλα τα άλλα.... να μη σας κουράζω....Άντε, να ανεχτώ το Σεπτέμβριο, λιγη δροσιά, μια ζακετούλα, αλλά ως εκεί!
Για αυτό λοιπόν, το Σαββατοκύριακο πιάστηκα με ένα ανοιξιάτικο θέμα. Πεταλούδες!

Την άνοιξη, σε μια βόλτα μας στο Μπιτ Παζάρ, αγοράσαμε κάτι παλιές παρτιτούρες. Ευτυχώς τα φύλλα ήταν πολλά και δε λυπήθηκα (τόσο) να κόψω ένα για να κάνω αυτήν την κατασκευή (που ήταν και ο λόγος που τις αγόρασα αρχικά...)

Με τις πεταλόυδες όμως, δεν το 'χω. Ενώ στο μυαλό μου έχω ένα ωραίο σχήμα, όταν πάω να ζωγραφίσω στο χαρτί, δε μου βγαίνει ποτέ όπως το θέλω. Οπότε, κρατάω ό,τι πεταλούδα μου ζωγραφίζουν (π.χ η φίλη μου η Άννα, η μαμά μου...) βρήκα και μερικές στο internet μπας και καταλήξω στο σχέδιο. Κατέληξα. Έκανα πατρόν για 2 μεγέθη και με πολύ σύνεση στο χαρτί, άρχισα να κόβω.

Βρήκα και το κατάλληλο σχοινάκι που θα τις κρεμάσω ...

τις κόλλησα με ατλακόλ (τα "κοριτσάκια" ενδιάμεσα λειτουργούν ως βαρίδια)

Το άφησα να στεγνώσει και voila! Ήρθε η άνοιξη!